اشعار ابن‌ أبی‌ الحدید در مدح‌ امام امیرالمومنین علیه‌ السلام‌

قسمتی از اشعار ابن‌ أبی‌ الحدید (عالم بزرگ سنی) در مدح‌ أمیرالمؤمنین‌ علیه‌ السّلام‌

هُوَ النَّبَأُ الْمَکْنونُ وَ الْجَوْهَرُ الَّذی‌                         تَجَسَّدَ مِنْ نورٍ مِنَ الْقُدْسِ زاهِرِ (1)

ألا إنَّما الإسْلامُ لَوْلا حُسامُهُ                                     کَعَفْطَةِ عَنْزٍ أوْ قُلامَةِ حافِرِ (2)

ألا إنَّما التَّوْحیدُ لَوْلا عُلومُهُ                                       کَعَرْضَةِ ضِلّیلٍ وَ نَهْبَةِ کافِرِ (3)

صِفاتُکَ أسْمآءٌ وَ ذاتُکَ جَوْهَرٌ                                بَریُّ الْمَعانی‌ مِنْ صِفاتِ الْجَواهِرِ (4)

یَجِلُّ عَنِ الاعْراضِ وَ الایْنِ وَ الْمَتَی‌                        وَ یَکْبُرُ عَنْ تَشْبیهِهِ بِالْعَناصِرِ (5)

1 ـ اوست‌ خبر مستور و اصلی‌ که‌ از نور تابندۀ عالم‌ قُدس‌ صورت‌ بندی‌ شده‌ و لباس‌ جسمیّت‌ در بر کرده‌ است‌.

2 ـ آگاه‌ باشید! که‌ اگر جهاد عظیم‌ و شمشیر برندۀ او نبود، از اسلام‌ جز چیز اندکی‌ همانند آب‌ بینی‌ بز یا پارۀ سُم‌ حیوان‌ باقی‌ نبود.

3 ـ آگاه‌ باشید! که‌ اگر علوم‌ و دانش‌ او نبود، توحید آنچنان‌ خراب‌ میشد که‌ به‌ صورت‌ آنچه‌ را که‌ شخص‌ ضالّ عرضه‌ میکند و آنچه‌ را که‌ کافر غارت‌ کرده‌ است‌ در می‌آمد.

4 ـ صفات‌ تو اسماء خداست‌ و ذات‌ تو جوهری‌ است‌ که‌ از آثار و خواصّ جواهر عالم‌ امکان‌ جداست‌.

5 ـ و ذات‌ تو برتر است‌ از عرَضهای‌ مادّه‌ و مکان‌ و زمان‌، و بزرگتر است‌ از تشبیه‌ و مشابهت‌ با عناصر.

از أشعار رائیّة‌ ابن‌ أبی‌ الحدید است‌ که‌ از علویّات‌ سبع‌ اوست‌، و در مجموعه‌ای‌ با معلّقات‌ سبع‌ و قصیدۀ بوصیری‌، طبع‌ سنگی‌ شده‌ است‌.

منبع : کتاب شریف معادشناسی (تألیف حضرت علامه آیت الله سید محمد حسین حسینی طهرانی) ج 5 ص 47